پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

«15روز بود که شب‌ها ساعتم را کوک نمی‌کردم. تا دیر وقت بیدار بودم و کاملا در زمان غوطه‌ور. حس آدم‌های آزاد و رهایی را داشتم که در حصار هیچ قید و بندی نیستند. اما چقدر این فرصت کوتاه بود. امروز نخستین روز کاری بعد از تعطیلات عید است اما با وجود این همه استراحت، دست و دلم به‌کار نمی‌رود. دلم می‌خواهد بازهم در خانه باشم و بخوابم. تخمه بشکنم و فیلم‌های مورد علاقه‌ام را تماشا کنم و کتاب بخوانم. اما حیف که دیگر نمی‌شود و بازهم اسیر محدودیت‌های زمانی شده‌ام و کار و کار و کار. حس انسان‌های کلافه را دارم و دلم می‌خواهد فرار کنم از این وضعیت خسته‌کننده تکراری که دوباره گرفتارش شده‌ام». بی‌شک چنین حالات روانی بعد از تعطیلات عید به سراغ بسیاری از ما آمده. اما اینکه چرا دچار آن شده‌ایم را شاید ندانیم.